Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

1o Ενημερωτικό Φεβρουαρίου: Συνεδρίαση ΑΠΥΣΠΕ, από τον αιρετό Αντώνη Τσαλαπάκη

1o Ενημερωτικό Φεβρουαρίου ΑΠΥΣΠΕ

Θέμα : <<Συνεδρίαση ΑΠΥΣΠΕ>>


Η τελευταία συνεδρίαση του ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης ασχολήθηκε με τον ορισμό των αναπληρωτών των Διευθυντών Α/θμιας Εκπ/σης, την απαλλαγή από τα καθήκοντα διευθύντριας σχολικής μονάδας και τη χορήγηση και διακοπή άδειας άνευ αποδοχών.

Ως Ενωτική Κίνηση Εκπαιδευτικών Π.Ε. θεωρούμε ότι η άποψη των συναδέλφων για την κάλυψη των διοικητικών θέσεων στην εκπαίδευση πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, κάτι που σε αυτή την περίπτωση απουσιάζει παντελώς. Ως αιρετός δεν συναίνεσα στις επιλογές της διοίκησης για τον ορισμό των αναπληρωτών Δ/ντών Εκ/σης.
                                                                      
Τα δύο τελευταία θέματα αντικατοπτρίζουν έντονα την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η κοινωνία μας σήμερα, με την παντελή έλλειψη μέριμνας της πολιτείας για τις πραγματικές  ανάγκες των εκπαιδευτικών. Είτε αυτές αφορούν  τις πάλαι ποτέ εκπαιδευτικές άδειες (οι οποίες δε δίνονται πλέον), είτε τις υπηρεσιακές μεταβολές που πολλές φορές καθιστούν αδύνατη τη μετεγκατάσταση των συναδέλφων μακριά από τις οικογένειές τους. Όλη αυτή η κατάσταση φαίνεται έντονα από την αύξηση των αιτήσεων αδειών άνευ αποδοχών.

Διαβαίνοντας το 2 τρίμηνο της σχολικής χρονιάς και ενώ όλοι θα ήλπιζαν τα σχολεία να λειτουργούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα λειτουργικά κενά εξακολουθούν να υφίστανται αν και έχουν γίνει πάνω από 13.600 προσλήψεις μέχρι σήμερα. Καμία πρόθεση δεν φαίνεται να υπάρχει από πλευράς του υπουργείου για την κάλυψη των περίπου 2.000 κενών αλλά και την υλοποίηση του μεγαλεπήβολου σχεδιασμού για 20.000 μόνιμους διορισμούς την επόμενη τριετία, αφού η απόφαση του ΣΤΕ φαίνεται να διευκολύνει την κυβέρνηση βάζοντας φρένο στις υποτιθέμενες προθέσεις της.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Τσαλαπάκης Αντώνης
Αναπληρωτής αιρετός ΑΠΥΣΠΕ


Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

Διαφύλαξη του παιδαγωγικού ρόλου του σχολείου- Καμία υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικού

Διαφύλαξη του παιδαγωγικού ρόλου του σχολείου
Καμία υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικού



Με έκπληξη διαβάσαμε το έγγραφο που απέστειλε, μήνα Φεβρουάριο,  ο υπουργός Παιδείας στους Σχολικούς Συμβούλους, με το οποίο τους καλεί να συνεργαστούν με τους Διευθυντές Εκπαίδευσης και τους Διευθυντές των σχολικών μονάδων, προκειμένου να αναμορφώσουν τα Ωρολόγια Προγράμματα Διδασκαλίας, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, έτσι ώστε να αξιοποιηθούν οι πλεονάζουσες διδακτικές ώρες για την κάλυψη των χιλιάδων ακόμα κενών σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Επίσης τους ζητά έως 26 Φεβρουαρίου 2016 να ενημερώσουν, εγγράφως, για το θέμα το “γραφείο υπουργού” για τα αποτελέσματα των ενεργειών τους (;;;)
Ο υπουργός προσπαθεί εντέχνως να μετατρέψει τη συζήτηση στο δημόσιο διάλογο για τα 2.500 κενά που υπάρχουν, ακόμα και τη συζήτηση για μόνιμους διορισμούς στο δημόσιο σχολείο, σε συζήτηση για πλεονάσματα ωρών, όταν γνωρίζει πολύ καλά ότι οι συνάδελφοι που καλύπτουν ώρες ενισχυτικής διδασκαλίας δεν κάθονται… Εργάζονται στα πλαίσια της αντισταθμιστικής αγωγής για την εξομάλυνση των όποιων εκπαιδευτικών ανισοτήτων (εκτός κι αν αποτελεί επιλογή της κυβέρνησης η αναπαραγωγή των κοινωνικών-μορφωτικών ανισοτήτων από το δημόσιο σχολείο).
Είναι λάθος ο υπουργός παιδείας να θεωρεί πως η ενισχυτική διδασκαλία αξιοποιείται  μόνο για την κάλυψη των πλεοναζουσών ωρών των εκπαιδευτικών για να μην μετακινηθούν από τα σχολεία του.
Δυστυχώς οι σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες έχουν διαμορφώσει μια πραγματικότητα στα σχολεία πολύ διαφορετική από αυτή που έχει σαν εικόνα το υπουργείο. Οι υποστηρικτικοί θεσμοί στην εκπαίδευση (Τμήματα Ένταξης, Παράλληλη Στήριξη και Ενισχυτική Διδασκαλία) αποτελούν κοινωνική αναγκαιότητα στη λογική της εξομάλυνσης των εκπαιδευτικών και κοινωνικών ανισοτήτων.
Σε όλα τα σχολεία της χώρας υπάρχουν μαθητές που χρήζουν στήριξης μέσω ενισχυτικής διδασκαλίας. Το γεγονός πως αυτό δεν υλοποιείται οφείλεται κυρίως στην παρατεταμένη λιτότητα αναφορικά με τους διορισμούς στην δημόσια εκπαίδευση.
Η ευκταία συζήτηση για τη διεύρυνση και θεμελίωση της ενισχυτικής διδασκαλίας σε όλες τις σχολικές μονάδες, ως αναπόσπαστο μέρος της αντισταθμιστικής αγωγής, δε γίνεται με τέτοιες ενέργειες (όπως πιστεύουμε ως Ανεξάρτητη Ενωτική Εκ-κίνηση Εκπαιδευτικών Π.Ε.) αλλά με πολιτική αναγνώριση της αναγκαιότητας και συζήτηση πάνω στους τρόπους εμβάθυνσης του μέτρου και όχι ουσιαστικά κατάργησής του.
Με ποιο σκεπτικό λοιπόν, αν όχι λογιστικό, ο υπουργός ανοίγει πολιτικά την αναμόρφωση των ωρολογίων προγραμμάτων των σχολείων της χώρας, 4 μήνες πριν τη λήξη του σχολικού έτους; Πώς γίνεται η ηγεσία του υπουργείου παιδείας να μη σκέφτεται τους μαθητές και να μη σέβεται τον εκπαιδευτικό προγραμματισμό που έχει ήδη χαραχθεί με την έναρξη του σχολικού έτους; Εκτός κι αν η ενέργεια αυτή εμπεριέχεται στα πλαίσια του πολιτικού παραδείγματος για τον “εθνικό διάλογο” που τρέχει...
Παράλληλα η Κυβέρνηση προχώρησε σε αλλαγές (ΦΕΚ 394/Β/19-2-2016) σχετικά με το καθηκοντολόγιο των σχολικών συμβούλων. Οι Σχολικοί Σύμβουλοι αλλάζουν ρόλο και  από παιδαγωγικά υπεύθυνοι, μετατρέπονται σε κομμάτι του διοικητικού μηχανισμού, συμβάλλοντας κι αυτοί με τη σειρά τους στην υποβάθμιση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου, αφού με την τροπολογία έχουν την ευθύνη του ωρολόγιου προγράμματος και  με δική τους πρόταση θα μετακινούνται οι εκπαιδευτικοί που πλεονάζουν.
Η πολιτική απόφαση της κυβέρνησης έρχεται, για να διευκολύνει τις μετακινήσεις των εκπαιδευτικών εντός του οικείου ΠΥΣΠΕ, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων, την παιδαγωγική διαδικασία και στους μαθητές. Οι αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα δεν επηρεάζουν ελάχιστα τμήματα αλλά τις περισσότερες σχολικές μονάδες της χώρας.
 Η ηγεσία του υπουργείου παιδείας δεν κάνει τίποτα άλλο από όσα προσπάθησαν και οι προηγούμενες ηγεσίες και των άλλων μνημονιακών κυβερνήσεων, δηλ να μετατρέψουν την παιδαγωγική οπτική στην εκπαίδευση σε μια λογιστικού τύπου οπτική (υποβαθμίζοντας τον ρόλο του σχολείου στη σύγχρονη κοινωνία), να διασπούν την ολότητα (παιδαγωγική και μαθησιακή) του δημοτικού σχολείου και να το οδηγούν σε μια κατάτμηση διδακτικών αντικειμένων και διδασκόντων με τάξεις στις οποίες θα καλύπτουν  πολλοί δάσκαλοι.
Οι επιδιώξεις του υπουργείου παιδείας αποτελούν τη φυσική συνέχεια του συμβιβασμού της κυβέρνησης και της υπογραφής του 3ου  μνημονίου.
Καλούμε τους Διευθυντές, τους Σχολικοί Σύμβουλους και τους Συλλόγων Διδασκόντων  να μη συναινέσουν στην αλλαγή των ωρολόγιων προγραμμάτων, με κατάργηση ωρών ενισχυτικής διδασκαλίας ή με άλλους αντιπαιδαγωγικούς τρόπους, ώστε να καλυφθούν κενά σε άλλα σχολεία μέσω μετακινήσεων εκπαιδευτικών.
Θα σταθούμε απέναντι στη λογιστική λογική του υπουργείου που βλέπει τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς ως απλούς αριθμούς, υπονομεύοντας τον παιδαγωγικό τους ρόλο.

Ως Ανεξάρτητη Ενωτική Εκ-κίνηση Εκπαιδευτικών Π.Ε. καλούμε:

*      Τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να μη συναινέσουν στον κατακερματισμό των σχολικών μονάδων.
*      Τους Συμβούλους να διαφυλάξουν το παιδαγωγικό κλίμα του σχολείου και να αντισταθούν στην κατάτμηση του Δημοτικού Σχολείου.
*      Τους Διευθυντές να μη  συμβάλουν στη διάλυση του σχολείου τους.
*      Τους Αιρετούς μας στα ΠΥΣΠΕ να μη συναινέσουν σε αυτή τη λογική.
*      Τη ΔΟΕ να παρέμβει και να στηρίξει τους συναδέλφους που θα διαφυλάξουν τον παιδαγωγικό μας ρόλο και χρέος και δε θα υποταχθούν στη λογιστική λογική του υπουργείου.

Κύριε υπουργέ, το λέμε για πολλοστή φορά, το δημόσιο σχολείο δεν έχει ανάγκη από μετακινήσεις εκπαιδευτικών αλλά από επαρκείς μόνιμους διορισμούς. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν μπαλώματα και ξήλωμα του παιδαγωγικού και κοινωνικού ρόλου του σχολείου.


ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΕΚ-ΚΙΝΗΣΗ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε.

ΕΝΟΤΗΤΑ  ΑΓΩΝΑΣ  ΑΝΑΤΡΟΠΗ


«Ο θεσμός του σχολικού συμβούλου στο σχολείο του αύριο»



Του Γιώργου Τρούλη*

Κάθε σύγχρονη κοινωνία οφείλει να συγκροτεί τους θεσμούς αυτούς που απαιτούνται για να υλοποιήσει τα οράματά της. Το μέλλον και η πορεία όμως, της εκάστοτε κοινωνίας (μέσω των τυπικών και άτυπων δομών της που αλληλεπιδρούν) εξελίσσεται και μεταλλάσσεται. Πολλές φορές, σε αυτή την αέναη διαδικασία, καταργεί ή/και δημιουργεί νέους θεσμούς ή ακόμα πιο συχνά τροποποιεί, εκσυγχρονίζει τους υπάρχοντες για να μπορούν να προσαρμοστούν στα νέα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα.

Σε μια τέτοια καμπή της ιστορίας της ελληνικής κοινωνίας βρίσκεται, εκτός των άλλων, και το ίδιο το δημόσιο σχολείο. Σε αυτή τη βάση όλοι οι θεσμοί που ενυπάρχουν στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα (όπως φυσικά και το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα) πρέπει να επανεξεταστούν, να αναθεωρηθούν και να ειδωθούν με μια προωθητική ματιά προς το αύριο, για ένα διαφορετικό κοινωνικοπολιτικό τοπίο, για μια ουμανιστική (ανθρωποκεντρική), πραγματικά δημοκρατική κοινωνία. Δεν πρέπει να μας φοβίζουν οι βελτιωτικές αλλαγές, η εκπαίδευση αποτελεί την επιτομή της αλλαγής πρώτα από όλους στους ίδιους μας τους μαθητές. Το σχολείο από μέσο ”αναπαραγωγής” (όπως κάποιοι το βλέπουν) οφείλει στην κυρίαρχη λογική να μετατραπεί σε μέσο “αλλαγής”.

Ένας θεσμός που φαίνεται να έχει κλείσει τον κύκλο του στα πλαίσια του δημόσιου σχολείου, είναι αυτός του σχολικού συμβούλου, με τη σημερινή του μορφή και αρμοδιότητες. Ο θεσμός αυτός πλέον δεν υπηρετεί επαρκώς το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε. Δεν παρέχει, όπως θα έπρεπε, τη στήριξη στον μαχόμενο εκπαιδευτικό και δεν συνεισφέρει στη βελτίωση της μαθησιακής διαδικασίας.

Χρειάζεται επομένως επαναπροσδιορισμός του ρόλου του, των αρμοδιοτήτων του (αλλαγή θεσμικού πλαισίου) για να υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες. Η όλη συζήτηση θα πρέπει να διεξαχθεί με ανοικτούς ορίζοντες, χωρίς ταμπού και στερεότητα, με διορατικότητα, ανασκόπηση στο διεθνές γίγνεσθαι και την εμπειρία που ήδη υπάρχει. Ακόμα και η πρόταση για τροποποίηση του θεσμού από μονοπρόσωπο όργανο σε συμβουλευτική ομάδα ανά ομάδα σχολείων, επί της αρχής, έχει θετικά χαρακτηριστικά. Φυσικά η όποια “αλλαγή” κρίνεται στην πράξη και στην κατεύθυνση της εκάστοτε εκπαιδευτικής πολιτικής που χαράζει η πολιτεία. Καμία δομική αλλαγή από μόνη της δεν αποφέρει θετικά αποτελέσματα παρά μόνο όταν υπηρετεί βαθιές κοινωνικές και ανθρώπινες αξίες- ιδανικά και έχει το κατάλληλο περιεχόμενο που η εκάστοτε εποχή και κοινωνία επιζητά και οραματίζεται για το μέλλον της.

Τις περισσότερες φορές οι θεσμοί πρώτα καταρρέουν στη συνείδηση μιας κοινωνίας και του συνόλου που υπηρετούν και αμέσως μετά έρχεται η κρατική παρέμβαση να ”θεραπεύσει” το ζήτημα. Εάν δεν συμβεί φυσικά, διαμορφώνεται αίσθημα αδικίας, ασυνέχειας και αποσπασματικής προσπάθειας αλλαγής θεσμών και κανόνων που δεν έχουν επιδοκιμαστεί από την κοινωνία. Η αναγκαιότητα σήμερα να οραματιστούμε ένα πιο δημοκρατικό, ελεύθερο, ανοικτό, ανατροφοδοτούμενο σχολείο επιτάσσει να δούμε όλες τις πλευρές του, υπό το πρίσμα του αυριανού κοινωνικοπολιτικού αντίκτυπου. Μέσα σε αυτή τη λογική και ο θεσμός του σχολικού συμβούλου θα πρέπει να αναμορφωθεί αφενός γιατί έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου και αφετέρου διότι μπορεί να αποτελέσει βασικό υποστηριχτικό μοχλό της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

*Ο Γιώργος Τρούλης είναι δάσκαλος, μέλος του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Οι εκπαιδευτικές ανάγκες στο ΠΥΣΠΕ Ηρακλείου τη δεδομένη χρονική στιγμή

ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ  Π.Ε.
ΛΑΜΠΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ
 ΑΙΡΕΤΟΣ ΠΥΣΠΕ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΚΙΝ. 6972495042
ofiii@yahoo.gr    
ΜΙΧΕΛΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΑΝ. ΑΙΡΕΤΟΣ
ΠΥΣΠΕ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΚΙΝ. 6971916585



Σας παραθέτουμε μια πλήρη εικόνα για την κατάσταση των εκπαιδευτικών αναγκών στο ΠΥΣΠΕ Ηρακλείου, όπως εστάλη χθες στη ΔΟΕ.
Εκπαιδευτικά κενά:
1. Δάσκαλοι (ΠΕ 70) : 27
2. Νηπιαγωγοί (ΠΕ 60) : 22
3. Αγγλικών (ΠΕ 06) : 18
4.Φ. Αγωγής (ΠΕ 11) : 13
5. Μουσικής (ΠΕ 16) : 1
6. Γαλλικών: 4
7. Γερμανικών: 3
8. Θεατρικής Αγωγής: 2
9. Εικαστικών: 1
10. Πληροφορικής: 2
11. Εκπ/κοί Ειδικής Αγωγής (ΠΕ 71, ΠΕ 61)
α. ανάγκες σε παράλληλη στήριξη (συνολικά από την αρχή της χρονιάς)
(ΠΕ 71 : 172 - ΠΕ 61 : 20)
β. Εγκεκριμένες παράλληλες στηρίξεις ΔΗΜΟΤΙΚΟ : 183 ΝΗΠ/ΓΕΙΟ : 22
γ. Εκπαιδευτικοί που προσλήφθηκαν: (ΠΕ 71 : 112 - ΠΕ 61 : 5)
δ. ΣΜΕΑ : -
ε. Τμήματα ένταξης : 5
13. Σύνολο εκπαιδευτικών που εργάζονται στα σχολεία της Δ/νσης : 2818
14. Σύνολο ωρών που διατίθενται σε διοικητικό έργο : 40
15. Σύνολο ωρών που διατίθενται σε ενισχυτική διδασκαλία : 116
16. Ιδιωτικές παράλληλες στηρίξεις : 15