Αξιολόγηση: Ο κύβος ερρίφθη! Εμείς, τι κάνουμε;

Αξιολόγηση: Ο κύβος ερρίφθη! Εμείς, τι κάνουμε;

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου η «επιστημονική» ημερίδα που είχε διοργανώσει στο Ηράκλειο η ΔΟΕ σε «συνεργασία» με τους τρεις Συλλόγους Εκπαιδευτικών του Νομού…. Δε θέλουμε να σχολιάσουμε ούτε το περιεχόμενο, ούτε το «γιατί» έγινε τώρα μια τέτοια εκδήλωση… Πιστεύουμε όμως ότι  ο κλάδος δε χρειάζεται να κάνει φιλολογικά μνημόσυνα για τις χαμένες κατακτήσεις του, ούτε θα πρέπει αυτή την ώρα να οργανώνει «επιστημονικές» ημερίδες…

Αυτή την ώρα το συνδικαλιστικό κίνημα χρειάζεται ανασυγκρότηση, θέσεις και προτάσεις για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα που έρχεται το Σεπτέμβρη για το δημόσιο σχολείο και τον Έλληνα εκπαιδευτικό! Πρέπει να βρει λύσεις για την επόμενη ημέρα, για το σκόπελο της αξιολόγησης, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ακόμη προσπάθεια καταδυνάστευσης και χειραγώγησης του Έλληνα εκπαιδευτικού!

Η κρισιμότητα της κατάστασης, σύμφωνα και με την πλειονότητα των συναδέλφων, απαιτεί δραστικές αποφάσεις και προτάσεις αντίδρασης στη συγκεκριμένη αξιολόγηση.

Προτείνουμε:

*          Οι Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων να έχουν ως θέμα την αξιολόγηση, όπως και η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ.

*          Ενημέρωση όλων των Δημοτικών Συμβουλίων της χώρας για τους κινδύνους που διακυβεύει  το προτεινόμενο κατάπτυστο προεδρικό διάταγμα.

*          Συναντήσεις με Συλλόγους Γονέων σε όλη τη χώρα και συνεχή ενημέρωση για τις θέσεις μας.

             

Το προεδρικό διάταγμα για την αξιολόγηση είναι έτοιμο και η «διαβούλευση» είναι εικονική. Η πολιτεία έχει βάλει στόχο για μια ακόμη φορά το δημόσιο σχολείο και τους Έλληνες εκπαιδευτικούς. Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει υποχρέωση να τους προστατεύσει. Είναι ο τελευταίος ελεύθερος θύλακας που έμεινε σ΄ αυτόν τον τόπο και που κρατιέται ακόμα ζωντανός χάρις στον καθημερινό αγώνα εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών και τοπικών κοινωνιών!

             

Θα πρέπει να προασπίσουμε την παιδαγωγική ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας και ως εκπαιδευτικοί και ως γονείς και ως πολίτες…

Και μια ιστορία…

Θα μας επιτρέψετε να κάνουμε μια ιστορική αναφορά, άγνωστη στους περισσότερους για το τι έγινε 130 χρόνια πριν στο Ηράκλειο  και στην Τουρκοκρατούμενη τότε Κρήτη… Γιατί η ιστορία διδάσκει και δυστυχώς επαναλαμβάνεται…

Το Μάιο του 1881  ψηφίστηκε ο «Νόμος περί παιδείας» από την Κρητική Βουλή. Το άρθρο 39 (συμπτώσεις;) αναφέρει για τη σύσταση διαρκούς εξεταστικής επιτροπής που αποτελείται από το Γυμνασιάρχη ή το Διευθυντή του Ελληνικού σχολείου, το Διευθυντή του Δημοτικού σχολείου της έδρας της Διοικήσεως και ένα εκπρόσωπο του Συλλόγου διδασκόντων των ελληνοδιδασκάλων ή των καθηγητών.

Το 1882 είναι η χρονιά που εφαρμόζεται κατά γράμμα ο νόμος  στους δασκάλους. Η Τμηματική Εφορεία με εγκύκλιό της καλεί όλους τους δασκάλους της επαρχίας, που επιθυμούν να λάβουν διδασκαλική θέση να υποβληθούν σε εξέταση. Ανάλογη με την επίδοση στις εξετάσεις θα ήταν και η θέση που θα καταλάμβαναν όπως σημειώνεται στην εγκύκλιο.

Τα μαθήματα στα οποία εξετάστηκαν  ήταν τα εξής:  Ελληνικά προφορικά, Ελληνικά γραπτά, Γεωγραφία, Ελληνική Ιστορία και Μαθηματικά.

Οι βαθμολογίες όμως έπαιξαν σημαντικό  ρόλο στη μισθοδοσία των δασκάλων. Αυτό προκύπτει από τις καταστάσεις των διορισμών:

·                    Από τους δασκάλους που συγκέντρωσαν βαθμολογία «Καλώς», διορίστηκαν με μισθό 300 γρ. .

·                    Με βαθμολογία «Σχεδόν Καλώς» με μισθό 250 γρ.

·                    Οι υπόλοιποι «Μετριότατα» διορίστηκαν με μισθό 200 γρ.

Αξίζει εδώ να αναφέρουμε μια καταγγελία για τις εξετάσεις, που συναντήσαμε. Προέρχεται από το δάσκαλο του Αχεντριά Χρήστο Παπαουλάκη, ο οποίος καταγγέλλει τα μέλη των εξεταστικών επιτροπών και κάνει λόγο για ευνοούμενους: ...διότι οἱ μέν ἐπί πολλάς ἡμέρας ἐξεταζόμενοι δημοδιδάσκαλοι καί ἀποτυχόντες περιφρονηθέντες ἀπεστάλησαν εἰς τά λίαν ἀπόκεντρα σχολεῖα. Οἱ δέ ἐξ ὑπογυίας ἐξετασθέντες καί δῆθεν ἐπιτυχόντες ἀμειφθέντες ἀπεστάλησαν εἰς τά κεντρικά σχολεῖα. Επιστολή για την οποία ο Παπαουλάκης τιμωρήθηκε με πρόστιμο 50 γρ.

Η εφημερίδα «ΜΙΝΩΣ» την ίδια εποχή (ένα από τα δυνατότερα ΜΜΕ της εποχής), σε άρθρο της για τη δημοτική εκπαίδευση θέτει θέμα προσωρινών δασκάλων και για ποιο λόγο αυτοί δε θα πρέπει να παραμένουν στα σχολεία, δημοσιεύοντας μάλιστα βαρείς χαρακτηρισμούς: …Εγκαταλείπομεν την θέσιν του δημοσιδασκάλου εις άνθρωπον αστοιχείωτον και σχεδόν αγράμματον, διότι έχει ανάγκας, διότι επί παραδείγματι είναι οικογενειάρχης, την δε νεότητα τας χρηστάς της πατρίδος ελπίδας, σφαγιάζομεν… Και καταλήγει το άρθρο: …οφείλομεν πάντες να πατάσσομεν την αγυρτείαν, όπου αν απαντά, όπως του λοιπού μην ο πας  γιγνώσκων ολίγην ανάγνωσιν, και αυτήν κακήν, να θηρεύη θέσιν δημοδιδασκάλου ή άλλη παραπλησίαν, ως μέχρι τούδε εγένετο…

Ποιος σας είπε συνάδελφοι ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται;

Επίλογος:

Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να διώξει τη μαυρίλα, το φόβο και την αβεβαιότητα από τον εκπαιδευτικό και το δημόσιο σχολείο…

Το λαϊκό κίνημα οφείλει να διώξει τη μαυρίλα, το φόβο και την αβεβαιότητα από την Ελλάδα…

Το γέλιο και η αισιοδοξία πρέπει να ξαναφωλιάσει παντού… Στον τόπο μας, στα σχολεία μας, στα σπίτια μας, στις καρδιές μας…

Μπορούμε;

Μπορούμε!

ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε.

ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ

                         ΕΝΟΤΗΤΑ - ΑΓΩΝΑΣ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ